ODDANIE PARAFII POD OPIEKĘ SERCA JEZUSA
ODDANIE PARAFII POD OPIEKĘ
SERCA JEZUSA
W pierwszy piątek miesiąca września po Mszy św. wieczornej będzie adoracja Najświętszego Sakramentu i oddanie Parafii pod opiekę Serca Jezusa.
Zapraszamy wszystkich parafian do udziału w tej Mszy św. i zawierzeniu.
U schyłku XIX w. wykształcił się zwyczaj poświęcania Sercu Jezusowemu diecezji, parafii, klasztorów, szkół i poszczególnych rodzin. Wielkim orędownikiem takich aktów był papież Leon XIII. Zalecając praktykowanie intronizacji uważał, że przyczynia się ona do umocnienia wiary, zachowania przykazań Bożych i pokonania zła.
Istotą intronizacji jest publiczne uznanie władzy Serca Jezusa nad daną społecznością. Nie chodzi o nadanie Chrystusowi godności królewskiej, bowiem jest On Królem niezależnie od woli człowieka, lecz o wprowadzenie Go jako Króla do naszego życia
Przewodniczący Episkopatu Polski abp Stanisław Gądecki zawierzył Polskę Najświętszemu Sercu Jezusa i Niepokalanemu Sercu Maryi. Akt odbył się w duchowej łączności z sanktuarium Matki Bożej w Fatimie. Abp Stanisław Gądecki poprosił kard. Manuela José Macário do Nascimento Clemente, przewodniczącego Konferencji Episkopatu Portugalii, aby włączył również Kościół w Polsce w akt zawierzenia, którego dokonał w Sanktuarium Matki Bożej w Fatimie 25 marca 2020 roku w Uroczystość Zwiastowania Pańskiego.
Najświętsze Serce Jezusa. Oto parafia nasza zebrana dzisiaj przed Tobą mieszkającym w Najświętszym Sakramencie, pragnie uroczyście poświęcić się Tobie i obrać Cię swoim Królem i Panem. Spojrzyj, Zbawicielu najdroższy, miłościwym okiem na parafię naszą. W tej bowiem chwili, wszystkie rodziny w niej żyjące i każdy z nas z osobna oddajemy się uroczyście i poświęcamy Twojemu Boskiemu Sercu. Odtąd jesteśmy Twoją własnością i do Ciebie należeć chcemy. Przyrzekamy Ci, Zbawicielu najdroższy, zachować święte Twoje przykazania w życiu prywatnym i zbiorowym. Chcemy w całe postępowanie nasze wprowadzić ducha Twej miłości. Pragniemy gorąco, aby cała parafia nasza stała się naprawdę umiłowanym dziedzictwem Twojego Serca. A Ty, Najświętsze Serce Jezusa, króluj nam i błogosław tej parafii i wszystkim kapłanom w niej pracującym, byśmy powierzone sobie dusze karmili zdrową nauką Ewangelii i łaską Bożą Sakramentów świętych. Spraw, byśmy z powierzonych sobie dusz żadnej nie zgubili, ale wszystkie przywiedli do Najświętszego Serca Twego. Pocieszaj, Jezu Dobry chorych, cierpiących i strapionych. Ocieraj łzy sierotom i wdowom i broń je przed nędzą i krzywdą. Przybywaj dnia każdego z łaską swoja do naszych rodzin. Przybywaj, gdy cierpieć będziemy, czy też radować się będziemy. Przybywaj do nas stale, bądź z nami zawsze i racz nam błogosławić.
WIERNI: Zapisz o Jezu całą naszą parafię w Sercu Twoim. A my obiecujemy szczerze pracować nad tym, aby od całej parafii naszej płynął w niebo jeden głos. Chwała bądź Bożemu Sercu, które stało się nam zbawieniem. Jemu cześć i chwała na wieki. Amen.
Od XVII wieku nabożeństwo do Serca Pana Jezusa staje się własnością ogółu wiernych i całego Kościoła. Przyczyniło się do tego dwoje świętych: św. Jan Eudes i św. Małgorzata Maria Alacoque. Pierwszy działał bardziej z własnej inicjatywy, natomiast św. Małgorzata – pod wpływem nakazów, jakie otrzymała od samego Chrystusa, który chciał się jej pośrednictwem posłużyć.
Św. Małgorzata Maria Alacoque
Pan Jezus pokazując jej swoje Serce pełne ognia, rzekł do niej: “Moje Boskie Serce tak płonie miłością ku ludziom, że nie może dłużej utrzymać tych płomieni gorejących, zamkniętych w moim łonie. Ono pragnie rozlać je za twoim pośrednictwem i pragnie wzbogacić ludzi swoimi Bożymi skarbami”.
Pan Jezus ponownie objawił Małgorzacie swoje Serce i wymienił dobrodziejstwa i łaski, jakie przyrzeka czcicielom swojego Serca. “To nabożeństwo – pisze św. Małgorzata – jest ostatnim wysiłkiem Jego miłości i będzie dla ludzi jedynym ratunkiem w ostatnich czasach”.
Pan Jezus dał św. Małgorzacie Alacoque dwanaście obietnic, dotyczących czcicieli Jego Serca:
- Dam im łaski, potrzebne w ich stanie.
- Ustalę pokój w ich rodzinach.
- Będę ich pocieszał w utrapieniach.
- Będę ich pewną ucieczką w życiu, a szczególnie w godzinę śmierci.
- Będę im błogosławił w ich przedsięwzięciach.
- Grzesznicy znajdą w mym Sercu źródło i ocean miłosierdzia.
- Dusze oziębłe staną się gorliwymi.
- Dusze gorliwe prędko dojdą do doskonałości.
- Będę błogosławił domom, w których wizerunek Serca mojego będzie czczony.
- Osoby, które będą to nabożeństwo rozszerzały, będą miały imię swoje wypisane w Sercu moim.
- Dam kapłanom dar wzruszania serc nawet najzatwardzialszych.
- W nadmiarze miłosierdzia Serca mojego przyrzekam tym wszystkim, którzy będą komunikować w pierwsze piątki miesiąca przez dziewięć miesięcy z rzędu w intencji wynagrodzenia, że miłość moja udzieli łaskę pokuty, iż nie umrą w mojej niełasce, ani bez Sakramentów świętych, a Serce moje będzie im pewną ucieczką w ostatniej godzinie życia.
Istnieją rozmaite formy czci Najświętszego Serca Pana Jezusa. akt poświęcenia rodzaju ludzkiego Najświętszemu Sercu Jezusowemu.