Historia parafii
Geneza powstania zespołu kościelno-klasztornego Ojców Bernardynów Prowincji Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny na terenie Archidiecezji Częstochowskiej sięga końca lat osiemdziesiątych XX wieku. W 1988 roku o. Prowincjał Andrzej Pabin przedstawił księdzu Arcybiskupowi Stanisławowi Nowakowi, metropolicie częstochowskiemu, propozycję osiedlenia się Bernardynów w Częstochowie. Ks. Arcybiskup w tym roku przebywał w Kalwarii Zebrzydowskiej na okoliczność poświęcenia odnowionej kaplicy dróżkowej „ Wieczernik”. Inicjatywa o. Prowincjała spotkała się z życzliwością ks. Arcybiskupa. Do idei założenia klasztoru w Częstochowie powrócono w 1990 roku dzięki pomocy pracownika Kurii Biskupiej – ks. Prałata Bronisława Predera, który zaproponował możliwość lokacji kościoła w Częstochowie – na Zawodziu. Po uzgodnieniu z ks. Arcybiskupem Stanisławem Nowakiem miejsca i zadań duszpasterskich, Prowincja Ojców Bernardynów przystąpiła do realizacji planu osiedlenia się w Częstochowie.
